Nog voordat de Osmanen in 1465 de stad overnamen, was Goražde al een belangrijk economisch centrum. De middeleeuwse handelsroutes uit Sarajevo en Dubrovnik kwam hier samen en liepen door het dal van de Drina door naar Servië. Uit die tijd zijn nog veel stecci bewaard gebleven, bijvoorbeeld bij het gehucht Sopotnica. Sommige van de grafstenen in de omgeving van Goražde wegen maar liefst dertig ton. In de Osmaanse tijd veranderde het stadsbeeld drastisch door de bouw van moskeeën en enkele stadsuitbreidingen. Pas na de Tweede Wereldoorlog begon Goražde echt te groeien. Veel families vestigden zich in de stad en er kwamen chemische fabrieken en metaalindustrie.

In de laatste oorlog vochten Bosnjakken en Serven hevig om de stad. In 1993 riep de VN de omgeving uit tot safe area. De enclave bleef omsingeld door Servische militairen en werd vanuit de bergen beschoten. Via de zogenaamde ‘blauwe weg’ door Servisch gebied werd Goražde door de VN bevoorraad, maar de konvooien werden regelmatig tegengehouden. De inwoners van Goražde bouwden watermolens die ze aan de brug bevestigden om elektriciteit op te wekken. Om veilig van de ene naar de andere kant van de Drina te komen gebruikten ze een voetgangersbrug die onder de echte brug was gehangen.

Nadat Srebrenica en Žepa gevallen waren, maakte generaal Ratko Mladic plannen om in de zomer van 1995 Goražde aan te vallen. Maar de VN wilde geen tweede Srebrenica en begon – mede naar aanleiding van de granaatinslag op de markt van Sarajevo – hevige bombardementen op de Bosnisch-Servische stellingen. In Dayton werd afgesproken dat Goražde onderdeel werd van de Bosnjaks-Kroatische Federatie en een smalle corridor zou de stad met Sarajevo verbinden.

Na de oorlog zijn de door de Serven vernielde moskeeën opnieuw opgebouwd. In het Servische deel van de stad staat een onlangs gerenoveerde orthodoxe kerk uit de vijftiende eeuw. Net als op andere plaatsen langs de Drina is vissen in Goražde een geliefde bezigheid. Ook zijn er mogelijkheden om met vlotten de rivier af te zakken.

Foca (Srbinje) en Sutjeska

De internationale gemeenschap heeft Foca lange tijd uitgesloten van hulp, omdat het stadsbestuur erg nationalistisch was, en dat is het stadje aan te zien. Pas sinds 2004 wordt er geld in Foca geïnvesteerd. De littekens van de laatste oorlog zijn nog overal te zien en de stad heeft een armoedige uitstraling. De zestien moskeeën van de stad werden in de oorlog vernietigd. De Aladža moskee behoorde met de eveneens vernietigde Ferhadija moskee in Banja Luka, de bewaard gebleven Kleurrijke Moskee in Travnik en enige moskeeën in Sarajevo en Mostar tot de mooiste van Bosnië. Deze wordt nu met internationale steun weer opgebouwd. Na de oorlog heette de stad Srbinje, maar in 2004 kreeg het de oude naam terug.

In het stadje zelf mag dan niet zoveel te zien zijn, Foca is wel een ideaal uitgangspunt om de schitterende omgeving te ontdekken. De rivier Tara op de grens met Montenegro is een juweel van natuurschoon. Door de 1300 meter lange kloof kunt u spectaculaire raft- en kajaktochten maken. Op de Drina gaat het er wat rustiger aan toe en die rivier is ook geschikt om met houten vlotten te bevaren. Ook kunt u vanuit Foca op ontdekkingstocht in nationaal park Sutjeska.

Dit oudste en mooiste natuurpark van Bosnië bestaat uit 175 vierkante kilometer ongerepte wildernis. De vallei van de kraakheldere Sutjeska rivier scheidt de bergmassieven Zelengora van Volujak en Maglic. In het laatste massief vormt de gelijknamige berg met 2386 meter het hoogste punt van Bosnië. Perucica is een van de twee laatst overgebleven oerbossen van Europa. Hier staan bomen van bijna vijftig meter hoog. In het zuiden van Sutjeska ontspringt de Neretva, de belangrijkste rivier van Herzegovina. Grote populaties beren, wolven en steenbokken bewonen de dichte wouden op steile hellingen.

Voor bergwandelaars en -beklimmers is Sutjeska een fantastisch gebied. In het nationale park zijn verschillende berghutten, waardoor u prachtige meerdaagse tochten kunt maken. Meer informatie daarover kunt u inwinnen bij PK Encijan of Bergbeklimmerclub Zelengora. Het dorp Tjentište is het centrum van het gebied. Vlak daarbij staan op een berghelling twee reusachtige betonnen handen, die herinneren aan de slag van Sutsjeska in de Tweede Wereldoorlog.