Israël

Swipe

De Mammelukken en de Turken (1291-1917)

In de 14e en de 15e eeuw fungeerde Palestina onder bestuur van de mammelukken als een buitengewest van Damascus. Havensteden als Akko en Jaffa werden verwoest om eventuele nieuwe landingen van kruisvaarders te voorkomen. Door het verdwijnen van deze havensteden stagneerde echter ook de handel en langzaam maar zeker verarmde het land. Dankzij de tolerante houding van de moslims ten opzichte van de joden konden echter overal in het land joodse gemeenschappen standhouden. In 1516 versloeg sultan Selim de mammelukken en veroverde vervolgens Syrië, Egypte, Irak en Perzië. Palestina kwam onder Ottomaanse (Turkse) heerschappij en corrupte landvoogden ofwel zogenaamde pasja’s gingen het land regeren. Selim’s zoon, sultan Soliman de Luisterrijke (Soliman de Prachtlievende 1520-1566), beheerste rond 1538 het gebied tussen Bagdad en Wenen.

Onder zijn bewind leefde het land in voorspoed. De imponerende muren rondom Jeruzalem, die tot op de dag van vandaag de stad omsluiten, werden weer opgebouwd en joodse immigratie werd door de sultan gestimuleerd. Centrum van het joodse leven was de stad Safed, waar circa 10.000 joden woonden. Voorts waren er joodse gemeenschappen in Jeruzalem, Gaza en Nabloes. Na de dood van sultan Solimon ging het echter snel bergafwaarts met het land Palestina en nam het aantal joodse inwoners af. Onder invloed van Messiaanse bewegingen in de diaspora kwamen er aan het einde van de 17e eeuw langzaam maar zeker meer immigranten in het Heilige Land aan. Met Palestina zelf ging het nog steeds slecht. Tot in de 18e eeuw werd er door de Turken weinig aandacht aan het land besteed, met als gevolg weinig handel en een ongecontroleerde houtkap waardoor bossen verdwenen en het land ten prooi viel aan versnelde erosie. De vruchtbare bodemlagen spoelden weg, met als triest resultaat het ontstaan van woestijnachtige gebieden. Voorts kreeg men te kampen met malaria vanwege de door verwaarloosde afwatering ontstane moerassen. Vervolgens drong in 1779 Napoleon vanuit Egypte Palestina binnen om vanuit het zuiden het Ottomaanse Rijk aan te vallen. Hij slaagde er echter niet in om de versterkte vestingstad Akko in te nemen en trok zich daarop terug. In 1831 moesten de Turkse troepen zich tijdelijk terugtrekken toen Mohammed Ali, de pasja van Egypte zijn opwachting in Palestina maakte. In 1840 werd de Turkse heerschappij echter hersteld met hulp van onder meer Groot-Brittannië. Dit markeerde tevens de toenemende invloed van westerse mogendheden in het gebied. Groot-Brittannië, Frankrijk, Oostenrijk, Rusland en de Verenigde Staten openden consulaten in Jeruzalem en bepaalde bevolkingsgroepen van veelal christelijke origine konden op hun bescherming rekenen. De opening van het Suezkanaal versterkte het belang van het gebied. Wegen, havens en communicatiefaciliteiten werden aangelegd en kerken en kloosters gebouwd en het land herwon zijn positie als kruispunt tussen de continenten.

Meer informatie?

10 prachtige bestemmingen in Israël