Het noordwesten

Swipe

Egio

Egio is een aardige kustplaats met geringe sporen van het heilige bos van Zeus, waar de strijders tegen Troje door Agamemnon bijeen werden geroepen om de eed af te leggen.

Op deze wonderbaarlijk gekozen plaats in het Parnassos-gebergte werd de god van het licht, de wijsheid en de kracht, Apollo, aanbeden. Een profetes (de Pythia), in trance gebracht door de priesters, stamelde onbegrijpelijke klanken, die door de Apollo-priesters werden geduid. Eeuwenlang hebben heersers van heinde en verre zich door deze uitspraken laten inspireren, soms tot hun eigen nadeel.

Delphi kwam tot grote bloei door de offerandes van de bezoekers. U ziet nog de schathuizen van de Griekse steden langs de heilige weg, die de pelgrims gingen om de tempel van Apollo te bereiken. Voorts bevinden zich hier de overblijfselen van een stadion, een theater en rechts van de weg de tholos, waarvan drie zuilen weer zijn opgericht. In het museum ziet u de beroemde wagenmenner, een ongeëvenaard pronkstuk uit 478 voor Chr.

Een charmante route vanuit Egio het binnenland in naar de Panachaiko-bergen (1924 m) voert langs het aardige bergdorp Dafnae. Oostelijk ervan ligt het klooster Moni Pepelenitsis, 17e-eeuws met een mooie kloosterkerk. Eenzaamheid is hier troef, de ligging is fantastisch. Via Pirgaki keert u terug naar de kust.

Van Patra loopt een goede weg naar het zuiden, het binnenland in naar Chalandritsa, dat in de tijd van de Frankische kruisridders een centrum was (13e eeuw). Er zijn nog restanten van versterkingen te zien. Het dorp zelf is liefelijker. De hoofdweg naar het zuiden is via Prevados te bereiken. Links van de weg verheft zich het Erimanthos-gebergte (2221 m) met een reeks kleine bergdorpen. Bij Diaselo voert een zijweg naar Erimanthia. Vandaar is Kaletzi bereikbaar, de geboorteplaats van de bekende minister Papandreou senior. Zijn standbeeld staat in het park. Van hieruit of van dorpjes als Spartia worden voettochten naar de Olonos-top gemaakt.

De weg terug naar Chalandritsa loopt via Kalousi en Chrisopigi met het klooster Chrissopodaritssas of via Elliniko. Soms geen gemakkelijke wegen, maar altijd pittoresk en fascinerend.

Kato Achaia is niet meer dan een drukke plaats met goede stranden in de omgeving. Datzelfde geldt voor de noordwestpunt, waar strand, meertjes en duinen het landschap bepalen. Bekende vakantieplaatsen zijn Kalogria, Lakopetra en het zuidelijker gelegen Brinia. Voor de aanvoer van (Griekse) toeristen is er bij Araxos een klein vliegveld. De plaats stamt al uit de steentijd en toont trots nog enkele dikke muren en een toren met poort (4e eeuw voor Chr.).

Via de kust is Pyrgos eveneens goed bereikbaar. Sla af en toe eens rechtsaf om campings en kloosters te ontdekken. Vele campings liggen aan zee en de dorpjes zijn of bezig toeristen te trekken of zijn zogenaamde spookdorpjes, waar zich maar twee tot tien bewoners bevinden. Verlatenheid alom in deze provincie Elis.

Bekend is een enkel dorp als Skafidia met het 10e-eeuwse klooster. Eromheen liggen de resten van een middeleeuws kasteel van Frankische oorsprong.

Zij die deze streek willen bezoeken om de rust en de stranden. kunnen op vele plaatsen terecht, waar de accommodatie echter beperkt is. Enkele voorbeelden zijn: Arkoudi, Glyfa, Kourouta en Katakolo.

De westpunt van de Peloponnesos is een wat saai plaatje, vlak met enkele heuvels, die beheerst worden door het reusachtige Frankische kasteel Chlemoutsi (1220), een van de grootste burchten van Guillaume de Ville-hardouin, die hier woonde en handel dreef met Italië. Hij was het hoofd van het prinsdom Achaia, dat na 1204 hier was ontstaan, nadat de Byzantijnse stad Konstantinopel was veroverd door de kruisridders.

In 1430 wisten de Byzantijnen de West-Europeanen te verjagen en in 1460 kwamen de Turken. In 1825 werd de vesting tijdens de strijd om de Griekse onafhankelijkheid opgeblazen.

De vesting betreedt men door een poort, terwijl ook de hoofdburcht via een kolossale poort bereikbaar is. De muren zijn buitengewoon dik, de gewelven hoog, de schouwen geweldig en de kelders angstwekkend. Eens een machtig symbool van de kruisvaarders, nu totaal vergane glorie (openingstijden: di. tot en met zo. 08.00-18.00 uur).

Aan de kust ligt het kleine Killini, dat een ferryverbinding heeft met het groene eiland Zakynthos. Er zijn verschillende maatschappijen met wisselende vertrektijden. Bel dus zo nodig de havenpolitie.

Eens heette het plaatsje Clairmont en was het een levendig handelsstadje.

In deze omgeving vindt men, naast goede zandstranden (Arkoudi, Paralia, Ioniko, Kourouta) ook een kuuroord en badplaats: Loutra Killini, dat druk bezocht wordt, enerzijds door mensen die modderbaden nemen langs de weg van Killini naar Loutra Killini, waar men zich in de bossen met heilzame modder insmeert, anderzijds door mensen die huidallergieën in de geneeskrachtige baden bestrijden, die sedert de klassieke oudheid al uit zeven bronnen stromen (openingstijden: 07.30-13.30 uur).

Naar het zuiden liggen minder boeiende plaatsen als Amaliada en Pyrgos.

Amaliada is genoemd naar de Griekse koningin Amalia (circa 1830) en was ontstaan door de samenvoeging van twee dorpen. Ten noorden van de stad loopt een weg naar de vroegere trainingsvelden van de atleten. Resten van een theater en van twee schrijnen van de godin Afrodite zijn hier ook te vinden.

Kloosters als Frangavilis en Frangopidimatos (klooster van de vluchtende Frans) liggen in de naaste omgeving.

Meer naar het oosten lag Ilis of Elis, enigszins lastig te vinden aan een zijweg links na Gastouni, een belangrijke stad in de oudheid. Volgens de overlevering heeft de held Herakles hier de stallen van koning Augias gereinigd die door drieduizend runderen gedurende 30 jaar waren bevuild. Hij leidde de rivieren de Pinios en de Alfios erdoorheen en voltooide het werk in één dag, zeer tot ongenoegen van Augias die hem een toegezegde beloning weigerde. Herakles doodde daarop de koning en zou toen ook de Olympische Spelen hebben ingesteld.

Van het roemruchte Ilis is weinig meer te zien: er is een theater waar ’s zomers klassiek Grieks toneel wordt gespeeld. Verder is er een agora, die een Romeinse mozaïekvloer had. In het museum zijn daar de overblijfselen van te zien: een met de attributen van de negen Muzen, de ander met Herakles. Het herbergt voorts vazen en munten.

Het noordwesten

10 prachtige bestemmingen in Egio en Peloponnesos