Orense (Ourense)

De Spaanse stad Orense ligt op beide oevers van de Rio Miño in een dal ten westen van de Sierra de Meda. Dit voormalige Romeinse badoort is uitgegroeid tot een stad van bijna 110 duizend inwoners. Orense is een wat grijze provinciehoofdstad die met de beste wil van de wereld niet interessant te noemen is. De Plaza Mayor heeft met zijn terrasjes zijn centrumfunctie niet weten te behouden.

Lees meer

Het ‘echte’ leven speelt zich af in en rondom het Parque San Lázaro. Schaduwrijke terrassen, winkels, taxi’s, kinderspeelplaats, het is er allemaal. Het plan om buiten Orense de grootste shopping mall van Spanje te bouwen is in verband met de crisis voorlopig in de ijskast gezet.

Maar de stad leent zich uitstekend als uitvalsbasis voor dagtochten door het uitgestrekte en verlaten heuvelland van Zuid-Galicië, zoals de Sierra de San Mamed ten oosten van de stad. Of de ten noorden van Orense gelegen Sierra del Faro.

Orense heeft een nog gedeeltelijk ommuurd middeleeuws centrum met smalle straten en steegjes. Ondanks die beslotenheid mist de stad sfeer. Tussen de opeengepakte huizen ligt echter, als een gat in een bewolkte hemel, de Plaza del Trigo. Daaraan staat de grote gotische kathedraal die zeker een bezoek waard is.

De stadsdelen aan weerszijden van de rivier worden met elkaar verbonden door onder andere een uit de 5e eeuw daterende Romeinse brug, en een brug die rond 1230 door de bouwlustige bisschop Lorenzo is geslagen. Vooral de lange overspanning van deze laatste brug in relatie tot het geringe aantal bogen is opmerkelijk. Dat geldt ook voor het ontwerp van de nieuwe brug over de rivier.

Bezienswaardigheden

De fundamenten van de hoofdzakelijk gotische Kathedraal van Orense (Catedral de Orense) dateren nog uit de 6e eeuw. Na de Moorse verwoestingen in de 12e en 13e eeuw, is de kerk herbouwd naar tekeningen van klerikale bouwmeester Lorenzo. De façade van de kathedraal werd pas in de 16e eeuw definitief voltooid. Bepaald uitbundig is de westelijke Pórtica del Paraíso, de Poort van het Paradijs.

Volgens sommigen is dit een getrouwe kopie van de Pórtico de la Gloría van de kathedraal van Santiago. Maar bij nadere beschouwing zijn de verschillen toch groot. In het interieur vallen direct de Capilla del Cristo Crucificado en de Capilla Mayor op. Het altaarstuk in deze laatste kapel wordt toegeschreven aan de Hollandse beeldhouwer Cornelis de Hollanda.

In het gerestaureerde bisschoppelijk paleis t is het Archeologisch Museum (Museo Arqueológico) ondergebracht.