Er is een park, Parque de las Naciones, waar de huisjes staan van de meeste nationaliteiten die in de stad wonen. Hier wordt elk jaar op grootse wijze La Fiesta Nacional del Inmigrante (het nationale feest van de immigranten) gevierd. Het is een smeltkroes van Duitsers, Japanners, Italianen, Noren, Arabieren en Oekraïners. Totaal 17 verschillende nationaliteiten komen in klederdracht bijeen. Er wordt voorgedragen, gezongen en gedanst in de landstaal en traditie en ook elk land biedt zo tijdens het festival z’n typische landsgerechten aan. Gedurende de eerste drie weken van september zie je de wereld broederlijk bij elkaar. Het park is elke dag open voor een bezoek. Er is ook een aardig museum, Museo Histórico y de Ciencias Naturales, waar je via foto’s een goed beeld krijgt hoe deze stad is ontstaan. Ook zie je kleding en voorwerpen van de eerste immigranten.Maar ook opgezette (exotische) dieren uit de provincie.

Open van di. t/m zo. van 7-12 en van 15-19 uur. Op de hoek van Gob. Barreyro en J. Ingenieros.

Twee blokken van dit park heb je op Italia hoek Alberdi, Jardin de los Pájaros. Het is een grote tuin waar tientallen exotische vogels te zien zijn uit de regio (o.a. de toekan).

Elke dag open van15-19 uur.

De belangrijkste (winkel)straten zijn Av. Sarmiento en Av. Libertad met in het midden schaduwrijke bomen. Het kan er ’s zomers zeer vochtig zijn en het regent er flink, dan kunnen de straten een behoorlijk modderbad worden met al die rode aarde.

Naar de watervallen van Moconá

Na de watervallen van Iguazú zijn deze watervallen, los Saltos del Moconá, de belangrijkste van de provincie. Ze zijn moeilijk te bereiken, want daar naartoe is geen goede infrastuctuur en er zijn weinig andere faciliteiten. Maar het schouwspel is fantastisch en je kunt vanuit Posadas met een reisorganisatie daar naartoe. Ook met het openbaar vervoer is het (wel moeilijk) te bereiken.

Je kunt het beste naar het dorpje El Soberbio, aan de Río Uruguay, gaan (283 km ten oosten van Posadas) en aldaar overnachten. In dit gehuchtje zijn ook agentschappen die alles voor je regelen om de watervallen te bezoeken, want zij liggen nog een goede 70 km ten noorden aan de Río Uruguay. De weg er naartoe is slecht, zanderig, modderig en met grind. Je wordt dan ook in een -weeldrive er naartoe gebracht. Maar als het lang geregend heeft kan het best zijn dat de weg op sommige plaatsen zwaar onder water staat en het zeer moelijk is om verder te rijden. De watervallen zijn 3 km lang en donderen tussen de 5 en 12 m naar beneden in een smalle gleuf, die zeker 120 m diep is. Ze liggen in het Parque Provincial Moconá (in de Guaraní-taal betekent het ‘een slok op’). Het is een fantastisch gezicht als je met de boot langs het watergekletter vaart, maar als je Iguazú al hebt bezocht is de spanning er toch wel een beetje van af.