Algemene informatie

Swipe

Carlo Levi

Carlo Levi werd geboren op 29 november 1902 in Turijn. Hij studeerde geneeskunde maar beoefende het beroep als arts slechts korte tijd. Hij legde zich al snel toe op de schilderkunst en literatuur. Tijdens zijn studie raakte hij bevriend met Piero Gobetti – een van de belangrijkste intellectuelen van het Turijn uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Samen met hem gaf hij de politieke tijdschriften Rivoluzione liberale en Il Baretti uit. Toen Piero Gobetti in 1926 stierf, zette Levi zijn politieke activiteiten voort en richtte samen met de broers Rosselli de anti-fascistische beweging Giustizia e Libertà op. Zijn politieke activiteiten ontgingen het fascistisch regime niet en in 1935 werd Levi gearresteerd en daarna voor drie jaar verbannen naar Zuid-Italië. Dankzij een algemene amnesie, afgekondigd na de Italiaanse overwinning in Abessinië (Ethiopië) mocht Levi al na acht maanden terug naar Turijn.

Van zijn ervaringen in Aliano (Gagliano in het boek) schrijft Levi pas als hij aan het eind van de oorlog moet onderduiken in Florence. Het boek van deze ervaring Christo si è fermato a Eboli verschijnt na de oorlog. In 1950 wordt dit boek in het Nederlands vertaald en nu een halve eeuw later ligt het boek nog steeds in de Nederlandse boekhandels. In 1979 kwam het boek opnieuw in de belangstelling toen Francesco Rosi het boek verfilmde met in de hoofdrollen Gian Maria Volonte en Irene Papas.

Aliano ligt in de onherbergzame provincie Basilicata, een provincie die al heel lang bekend staat vanwege de gebrekkige economische en culturele ontwikkeling. Het lijkt alsof de beschaving niet verder is gekomen dan Eboli, een dorpje ten zuiden van Napels. Voor Levi was het als of hij op een andere planeet was gearriveerd. Dat hij arts was kwam tijdens zijn ballingschap goed van pas, de bewoners die de drankjes van de plaatselijke doctoren niet erg vertrouwden deden graag een beroep op Levi’s medische kennis. Zo kreeg Levi toegang tot de arme bewoners van Aliano die hem in vertrouwen namen. De hoge heren in Aliano zagen Levi als een van hen en zo werd hij door hen ook min of meer gerespecteerd. Heel anders was het voor de twee communisten die in de tijd van Levi ook als banneling in Aliano hun ‘straf’ uitzaten.

Levi’s boek is ook een vlammend pamflet tegen de verwaarlozing van het zuiden van Italië door de overheid. Zijn protest heeft succes gehad, sindsdien is er veel verbeterd in Basilicata, maar zeker niet alles. De inwoners van Aliano zijn Levi nog steeds dankbaar voor wat hij heeft gedaan voor Aliano en omstreken.

Na zijn ballingschap is Levi nog een paar keer teruggegaan naar Aliano. In het museum in Aliano hangen verschillende foto’s van die bezoeken.

In 1975 sterft Levi in Rome, maar hij wordt begraven op het kerkhof van Aliano, op de plek waar hij tijdens zijn ballingschap vaak naar toe ging om te schilderen.