Departement Cochabamba

Swipe

Nationaal Park Toro Toro

Dit schitterende natuurgebied met een dramatische geologie ligt 138 km ten zuiden van Cochabamba, in Noord-Potosi en bevat diverse attracties waaronder de spectaculaire Cañon de Toro Toro en de grootste druipsteengrotten van Bolivia, Umajalanta. Bovendien is het een paradijs voor geologen en paleontologen want er zijn hier veel fossielen te vinden en voetafdrukken en botten van dinosaurussen. Het park bevindt zich tussen de 1800 en 3986 meter en kent daardoor verschillende vegetatie- en klimaatzones De gemiddelde temperatuur is 24° C met veel zon en weinig neerslag, behalve in het regenseizoen van november tot april.’s Avonds is het aanmerkelijk kouder. De ongeveer 10.000 inwoners van het gebied spreken hoofdzakelijk Quechua en de naam Toro Toro komt voort uit het Quechua woord thuru thuru wat ‘pampa met veel modder’ betekent. In het regenseizoen is er heel veel modder. De toegangspoort tot het park is in het plaatsje Toro Toro.

Flora. Afhankelijk van de hoogte zijn hier bossen van molle, eucalyptus, soto, aliso (els), jacaranda, cedro (ceder) en naranjillos (sinaasappelboom).

Fauna. Er zijn 42 zoogdieren geregistreerd waaronder de viscacha, konijn, vos, poema, Andeskat en 91 vogelsoorten waaronder de pimpin (Fringilla coelebs, vink), ajicero (Atlapetes semirufus, okerborst), tancara (Ilicura militaris, pijlstaartmanakin), kolibrie, loro (papegaai), lijster en de havik. In het park zijn nauwelijks slangen, aangezien er een lokaal insect voorkomt dat de slangen doodt.

Attracties in het park

Cañon de Toro Toro en El Vergel, (4 km van Toro Toro).

Een van de mooiste wandelingen die je kan maken in de omgeving (verplicht met gids) leidt door een lage quebrada (kloof), waar zich na 30 minuten lopen, bij Batea Cocha op een helling boven de Río Toro Toro, een oeroude grottekening bevindt met geometrische symbolen en afbeeldingen van waarschijnlijk lama’s, slangen en schildpadden. Volgens deskundigen zijn de tekeningen gemaakt door de Collas, die deze streek domineerden vóór de komst van de Inca’s. Het pad loopt verder door de rivierbedding en stijgt vervolgens naar de top van de Cañon de Toro Toro, een stevige klim van 30 minuten. Vanaf hier is een schitterend uitzicht op de indrukwekkende kloof. Vervolgens daal je via een goed pad met treden af tot de bodem van het ravijn naar El Vergel, een groene oase met varens, mos en watervallen omringd door steile rotswanden. Hier is een verfrissende duik mogelijk in een van de natuurlijke poelen. Op de terugweg boven de kloof ligt Puentes Pétreos, een hangende brug van steen.

Rond Siete Vueltas, 4 km van Toro Toro, ligt een overvloed aan fossielen verspreid, zoals marine fossielen, ongewervelde diertjes, prehistorische planten en zelfs de versteende tanden van een haai.

Cementerio de Tortugas, 4 km van Toro Toro, ‘de begraafplaats van de schildpadden’, dankt zijn naam aan het gefossiliseerde schild en wervel van een schildpad met een oudheid van 65 miljoen jaar die aldaar gevonden is. Dit was voorheen een moerassig meer met zandstranden met veel algen, vis en dieren.

Van de naar schatting 30 grotten in het park, is Umajalanta de belangrijkste en meest toegankelijke druipsteengrot, 9 kilometer van Toro Toro. Men mag deze door de Río Umajalanta gevormde grotten alléén met een lokale gids bezoeken. Een rondleiding in de grot duurt ruim twee uur en houdt kruipen over zand, door smalle tunnels en gladde bodems in. Er zijn meerdere kalkgrotten die onderling verbonden zijn en één ervan bevat een plas met blinde visjes (Trichomycterius chaberti sp.). In de grotten is het absoluut donker maar de gids levert een lantaarn. Bezoekers hebben helaas sommige stalactieten en stalagmieten afgebroken. Volgens een schatting zijn er ongeveer 30 grotten in het nationale park, waarvan de meeste nog nooit bezocht zijn. Vanaf het dorp is het 2,5 uur lopen naar de grotten maar auto’s kunnen hier ook komen.

Llama Chaqui ruïnes is een verlaten pre-Incafort, 17 km ten oosten van Toro Toro en is te bezoeken in een lange dagwandeling of een tweedaagse kampeertocht. De wandeling gaat door ruig berglandschap met mooie uitzichten over valleien. De ruïnes staan op de top van een bergkam boven de Río Caine en vanhier zijn mooie vergezichten. Over meerdere terrassen verspreid staan diverse rechthoekige muren en een wachttoren maar verder is er niet veel over van de constructie en is veelal bedekt onder vegetatie. Er liggen hier nog scherven van precolumbiaanse keramiek.

Toro Toro Pueblo

Dit kleine afgelegen plaatsje is de enige plaats in de wijde omgeving en vormt de toegang tot het gelijknamige nationale park. Voor 1952 was het plaatsje veel groter en was het centrum van een groot landbouwgebied met diverse haciënda’s waarop vele slaven werkten. Door de landbouwhervormingen van 1953 moesten de landeigenaren echter vluchten. De ex-slaven waren woedend over de vele jaren van uitbuiting en hebben in dat jaar een groot gedeelte van het plaatsje verwoest. Nu liggen overal verspreid stenen puinhopen, de overblijfselen van het oude dorp. Tot vandaag de dag zijn de ex-landeigenaren niet welkom voor de oudere generatie. De bevolking leeft hoofdzakelijk van de landbouw en het toerisme.

De belangrijkste attractie van het dorp is Museo Prehistórico Pachamama Wasi, geïnspireerd op de omliggende natuur en is gebouwd uit duizenden verschillende steensoorten en versierd met fossielen uit de omgeving. Alles bij elkaar een enorm werk, hetgeen de lokale artiest David Gonzales in tien jaar heeft gerealiseerd.

Net buiten het dorp aan de overkant van de rivier, aan de voet van de berg Wayllas bevinden zich de in 1981 ontdekte huellas petrificadas de Wayllas, versteende voetsporen. Op de helling bevinden zich ongeveer 2500 voetafdrukken van diverse, zowel vlees- als plantenetende dinosaurussoorten in het park, maar de sporen van een vierpotige plantenetende dinosaurus, de turiasaurus, zijn één van de opmerkelijkste. De voetafdrukken geven aan dat Toro Toro voorheen een gigantisch moerasgebied geweest moest zijn. Een andere goed zichtbare voetafdruk van een vleesetende carnotaurus is te vinden bij Carreras Pampa, op de weg naar de druipsteengrotten. Dit monster leefde 85 miljoen jaar geleden en achtervolgde waarschijnlijk zijn prooi.

Tinkufestival in Toro Toro

Op 25 juli vindt de belangrijkste religieuze festiviteit van het jaar plaats in het plaatsje Toro Toro, La fiesta del Tata Santiago. Hier komen diverse comunidades campesinas of Ayllus (inheemse gemeenschappen) bij elkaar, ieder met zijn mooiste traditionele kleding en met muziekinstrumenten zoals de jula jula en charango. Na verloop van tijd verandert de feeststemming langzamerhand in een slagveld tussen de diverse dorpen met onderlinge gevechten waarbij de vuist, maar ook stenen en zwepen worden gebruikt. Dit gevecht, bekend als Tinku is niet zomaar een uit de hand gelopen onenigheid, maar een eeuwenoud dankbaarheids- en wederkerigheidsritueel aan Pachamama, voor de goede oogst of andere materiële voorspoed waarbij het gevloeide bloed wordt geofferd aan Moeder Aarde. Dit ritueel speelt zich hoofdzakelijk in Noord-Potosí af en het plaatsje Macha heeft jaarlijks op 3 mei de bekendste Tinkufestiviteit van het land. Diverse reisbureaus in Potosí organiseren een excursie hiernaartoe, die niet gevaarlijk is voor de bezoeker. Daarnaast is er Toro Tinku, een feest dat draait om een gevecht tussen twee stieren.

10 prachtige bestemmingen in Nationaal Park Toro Toro en Bolivia