Mallorca

Slechts weinigen van de 8 miljoen reizigers die jaarlijks naar Mallorca reizen voor hun vakantie beseffen dat het eiland uit veel meer bestaat dan alleen maar stranden en hotels. Zo gauw u de drukbezochte kuststrook verlaat betreedt u een wereld van stilte, slechts onderbroken door het geblaat van schapen en het gesjirp van krekels. Op de vele kalkstenen heuvel­toppen tronen kloosters en hermitages waar monniken en kluizenaars al eeuwenlang in alle rust bidden en werken. Zij werden in de prehistorie voorafgegaan door leden van de Talayot-cultuur, groepen mensen die torens bouwden met reuzenmuren uit ruwe steenklompen. De opgegra­ven fundamenten van deze bouwwerken vertellen het verhaal van hun leven. De Romeinen zagen het strategische belang van Mallorca in en bouwden hier bedrijvige steden met theaters, badhuizen, tempels, gerechtsplaatsen en huizen met mozaïekvloeren. En om nog maar niet te spreken van de vele kunstwerken en gebouwen die de koningen van Mallorca op het eiland achterlieten.

Op het eiland Mallorca leeft een grote verscheidenheid aan planten- en diersoorten. Vandaar dat men besloot om delen van Mallorca te beschermen. Er zijn op het eiland 42 beschermde gebieden, waaronder twee natuurreservaten (S'Albufera en Cala Mondragó) en verscheidene druipsteengrotten. Direct ten zuiden van Mallorca ligt het eiland en nationale park Cabrera.

Twee gebergten doorsnijden het eiland: het Tramuntana-gebergte in het westen en het Levante-gebergte in het oosten. Tussen deze twee berg­ruggen in ligt een vruchtbare vlakte die men Es Pla noemt. De meeste agrarische activiteiten vinden hier plaats; het is een gebied met veel landbouwnederzettingen en windmolens. Duizendjarige olijfbomen, vij­genbomen, johannesbroodbomen en talrijke amandelbomen verrijken het landschap. Talloze landhuizen houden al eeuwenlang de wacht bij deze boomgaarden. Zij vertrouwden op hun beurt op de wachttorens langs de kust die in tijden van gevaar de bevolking van Mallorca op tijd dienden te waarschuwen. Toen er echter geen zeerovers meer waren die de kusten onveilig maakten, kwamen er talrijke beroemde personen naar Mallor­ca. Onder de nieuwe ingezetenen waren de componist Frédéric Chopin, de schrijfster George Sand, de aartshertog Ludwig Salvator, de schilder Joan Miró, de politicus Winston Churchill, de filmster Michael Douglas, koning Juan Carlos en nog vele anderen. Gelokt door de ver­leidingen van de levendige badplaatsen, het rijke culturele leven en de vele stille plekjes, vestigden zij zich voor kortere of langere tijd op Mal­lorca.