Pamukkale

Swipe

Pamukkale

Pamukkale is een van de handelskenmerken van het Turkse toerisme geworden. Op affiches en in folders zijn de oogverblindend witte kalkterrassen veelvuldig te zien en met succes, want het aantal bezoekers neemt elk jaar toe. Het gebied waar de kalk de terrassen heeft afgezet is kleiner dan de affiches doen geloven: niet meer dan een kilometer breed. In schoonheid overtreffen de terrassen `in het echt' het beeldmateriaal ruimschoots. Dit spierwitte landschap en de in het dal verbouwde katoen hebben het nabij gelegen dorp haar naam gegeven (Pamukkale = katoenkasteel). Behalve over kalkterrassen beschikt Pamukkale ook over een zeer bezienswaardige ruïnestad, Hierapolis.

Geschiedenis

De antieke stad werd in de 2e eeuw v.C. gesticht door de koning van Pergamon. Alle ruïnes dateren uit de Romeinse tijd. De faam die Hierapolis door de minerale bronnen kreeg zorgde voor een aanzienlijk toeloop van bewoners. De grote stad viel echter als een kaartenhuis in elkaar na hevige aardbevingen in 17 en 60 n.C. Beide keren werd Hierapolis meteen weer opgebouwd en in de eeuwen die volgden viel de bewoners grote welvaart ten deel. De stad maakte al vroeg kennis met het christendom. In de Byzantijnse tijd was het een toonaangevende plaats. Na een nieuwe verwoestende aardbeving, in 1334, werd Hierapolis verlaten.

Bezienswaardigheden Pamukkale

Bij aankomst bovenaan de terrassen valt meteen links de rij souvenirwinkels op, waartussen zich ook het Toeristen Informatiebureau bevindt. Iets verder staan rechts van de weg de Romeinse thermen en het gymnasium, waarin thans het Archeologisch Museum ondergebracht is. De PTT staat aan de weg die vóór het museum naar rechts gaat. Pamukkale is overvol tijdens de weekeinden en na het einde van Ramadan. Al duizenden jaren stroomt hier warm water met een hoog gehalte aan kalk en koolzuurgas uit een bron. Bij het afkoelen van het water wordt calciumbicarbonaat omgezet in calciumcarbonaat, dat niet in water oplosbaar is. Door deze kalkneerslag konden de terrassen ontstaan.
Wie wil baden kan dat doen in een van de kleine en ondiepe, komvormige poeltjes of in de zwemgelegenheden bij de grotere hotels, waarvoor toegangsgeld betaald moet worden. Een bijzonder bad heeft Hotel Pamukkale. Ook niet-hotelgasten kunnen hier voor een klein bedrag te water gaan in een bad met op de bodem delen van Romeinse zuilen. In het warme water (35 C) is het prikkelende koolzuurgas duidelijk voelbaar; het lijkt net of je in spuitwater zwemt...

Hierapolis

De eerste kennismaking met de antieke stad is meteen na aankomst bij de kalkterrassen. Rechts naast de weg staan de Romeinse stadsbaden uit begin 2e eeuw, die zijn gerestaureerd en het Archeologische museum huisvesten (open: van 9.00 - 12.00 en 13.30 - 17.00 u.). De verzameling bestaat grotendeels uit beelden of delen daarvan en wat er verder bij opgravingen in de omgeving naar boven kwam. Tegen de thermen was het palaestra gebouwd, de open plaats waar gymnastiekoefeningen gedaan werden. Ten zuidoosten van de baden staat de ruïne van een basiliek, die waarschijnlijk uit het begin van de 6e eeuw stamt. Tegen de heuvel achter de hotels staat de tempel van Apollo, dankzij het orakel het belangrijkste heiligdom hier. De tempel werd waarschijnlijk in de Hellenistische tijd gebouwd. Bij de tempel geeft een poortje toegang tot het beroemde Plutonium, een gebouwtje rond de opening in de rots waaruit het hete, radioactieve water stroomt. Voor het raadplegen van het orakel werd hier inspiratie opgedaan. Aan de andere kant van de tempel bevinden zich de resten van het nymfeum. Vanuit het grote waterbassin werd het water verder over de stad verspreid. De versierde friezen en de beelden zijn bijna allemaal naar het museum overgebracht.

Het Romeinse theater uit de 2e eeuw ligt niet ver van de tempel. Ondanks de aardbeving in de 14e eeuw ziet het er nog erg goed uit. Ook hier zijn de fraai gedecoreerde friezen en andere delen met mooie reliëfs bijna allemaal naar het museum overgebracht. De omvangrijke necropolis, een van de grootste en bestbewaarde van de antieke wereld, strekt zich in noordelijke richting uit. De tumuli of grafheuvels, met reliëfs versierde sarcofagen en tombes (die soms meer weg hebben van tempeltjes) worden bereikt via de boog van Domitianus, die deel uitmaakte van de stadsmuur en in het jaar 83 verrees. Er zijn ruim duizend graven te zien.

Karahayit

Karahayit is een badplaatsje, 5 km ten noorden van Pamukkale. De baden worden roodgekleurd door de klei, degenen die een bad nemen dus ook. Het water heeft een temperatuur van maximaal 57áøá C, is licht radioactief en schijnt heilzaam te werken bij spijsverterings- en hartproblemen, bij bloedsomloopstoornissen, bij nierziekten en reumatiek. Het water bevat (net als in Pamukkale) koolwaterstof, sulfaat, calcium, kooldioxyde, en ijzer. Voor onderdak zorgen diverse kleine hotelletjes en pensions.

10 prachtige bestemmingen in Pamukkale en Turkije